|
|
ANNEM BENİM HEM HOCAM HEMDE ARKADAŞIMDI
Annem benim hem öğretmenim hemde en iyi arkadaşımdı
Dertlerim i her zaman dinleyen ve çareler arayandı
Elbette Annemin duaları sayesinde ben ayaktaydım
Annemi kaybettiğim gün yıkıldım ve herkes gibi bende ağladım
Acımı yüreğime gömdüm Annemi kara toğrağa verdim
Onu Rabbime emanet ettim ve çaresiz İstanbula geri döndüm geldim
Annem hatır gönül sayardı vefalıydı yazık kıymetini bilemedim
Kim bildiki senin değerini Annem ben nereden bileyim
Annemin sakladığı mektupları açtım baktım hepsi benim mektuplarım
Hiç birini atmamış ve içinde gül kurusu saklamış melek Annem
Ah Annem sen gittikten sonra artık ben gül kurusunu neyleyim
Annemde bana mektuplar yazmıştı neredeydi aradım bulamadım
Ben ise onun yolladığı mektupları çoktan kaybetmiştim
Çünkü bir gün Annemi kaybedebi leceğimi hiç düşünmemiştim
Her fotoğrafımın altına mutlaka bir tarih atarmış Annem
Maksat tarih değilmiş onun yüreğinin sesiymiş bilemedim
Dolabın dibinde bir fotoğraf buldum benim fotoğrafımdı
Arkasında Annemin el yazısı vardı " Arslan oğlum gitti "
İstanbula gidiş tarihimdi bu benim memleketi terk edişimdi
Kimbilir ne kadar ağlamıştı peşimden Annem herkesten gizli
Hep ömrü gözyaşıyla geçmişti zaten Annem hiç gülmemiştiki
Son nefesinde Annemim yanında olamadım böyleydi işte kaderim
Günlerce yanındaydım ve ölmeden iki gün evvel onunlaydım
Son nefesini vereceği zaman sekarat anında göründü Azrail
Annemin son sözleriydi Azraile söylediği " Benim çocuklarım vardı "
İşte çocuklarından birisi bendim ama son nefesinde yanında değildim
Ben Annemi kaybettiğimde yüreğimde hayaller sevgiler sona erdi
Belki beni hayata bağlayan bir yanım sanki çöktü gitti
Bayramda öpeceğim el arkamdan dua edenim bitti
Benim içimdeki saadet güneşi söndü artık Anneler günü neydiki
Mekanın cennet olsun ruhun huzura kavuşsun artık Annem
Sen hep başkaları için yaşamıştın ama hiç mutlu olmamıştınki
Ahirette yüzün güler inşallah Elveda hakkını helal et Annem
ISLAMGREE N34 NEW WORLD
ANNEM BENİM SIĞINAĞIMDI
FORUM HAYALBAHÇESİ İSTANBUL
ISLAMGREE N34 NEW WORLD
Annem,sadece benim için,bir Anne değildi
Arkadaşım,sırdaşım ve derdimi paylaştığım insandı
Annem,benim korkularımdan sığındığım
Hayallari mle inşa ettiğim,ümit limanıydı
Annemden sonrası,benim için,çok zor olacaktı
Ve öyle oldu,Annem gittikten sonra,sığınacak bir limanım kalmadı
Annem gittikten sonra,hafızam sanki durdu
Ümitlerim tükendi,hayallerim son buldu
Eskiden,Annemi göremesemde,hayatta olduğunu biliyordu m
Annem vefat ettiğinde,ruhum çok daraldı, hayat sanki durdu
Yüreğimden bir şeyler kayıp gitti,aydınlıklar karanlık oldu
Annem ile birlikte " bende gitseydim " dediğim günler oldu
Annem son zamanlarında,eskisi gibi değildi,çok durgunlaşmıştı
Hastalandığında,Annemden gizlemeye çalışmıştım hastalığını
Annem cahil bir kadın değildi,elbette hastalığını anlamıştı
Yanımda olmasada,hayallerimde hep onun,gülen yüzü vardı
Yıllarım böyle geçmişti,kulaklarımda hep onun sesi vardı
Annem o zamanlar ölmemişti,görüşemiyorduk ama hayattaydı
Şimdi düşünüyorumda,Annem hep tebessüm eder,yüzü gülerdi
Yüzü,kendisi için değil,başkalarını mutlu etmek için gülerdi
Ama,ben artık biliyorum ki,Annem hiç mutlu olamamıştı
Ağladığı zamanları hatırlıyorum,kimse onu anlayamamıştı
Bizde anlayamamıştık,Annemi anlamaya,mangal gibi yürek lazımdı
Ne babamda,nede bizlerde,sanırım onu anlayacak,böyle bir yürek yoktu
Annem,son zamanlarında,hep eski fotoğraflara bakıyordu
Bizlere bakınca,yüzü her zaman olduğu gibi,gülüyordu
Yüzü gülünce bizler,onu mutlu sanıyorduk,ama artık biliyoruz
Belki biz göremiyorduk,ama biliyorum ki yüreği hep kan ağlıyordu
Annemin yokluğunu,hep yüreğimde hissedeceğim,o farklı biriydi
Kimsenin kendinden zarar görmediği ve incinmediği biriydi
Yağmur yağdığı zaman,artık diyorumki,gökler ve Annem ağlıyordu
Eskidende,bu yalan dünyayı hiç sevmezdim,ama hayalleri m vardı
Hayalleri m gerçekleşecek diye,yüreğimde bir ümit ışığı vardı
Annem hayattaydı,hayallerimi bir anlayan ve beni dinleyen biri vardı
Hiç bir şeyim yoksada,en azından arkamdan dua eden,bir Annem vardı
Ümitlerimin yok olmaması için dua eden,bana güç veren bir Annem vardı
Azda olsa,bu yüzden içimde,bir yaşama sevinci,bir dünya sevgisi vardı
Annem öldükten sonra,herşey bitti,ne dua edenim,ne beni dinleyen kaldı
Artık bu yalan dünyayı,zerre kadar sevmiyoru m,aslında nefret ediyorum
Çocuklarım var,onların bana ihtiyaçları var,elimde tutar bir dal,onlar kaldı
Yaşamaya çalışacağım,bunu sadece çocuklarım için yapacağım
Annemde hep çocukları için yaşadı,başka bir şeyi yoktu,neyi vardı
Ama,en azından ben Annemi seviyordu m,beni seven varmı bilmiyoru m
Ben,rüyalarımda ara sıra Annemi ve resimleri ni görüyorum
Uyandığımda,rüya olduğunu,Annemin artık olmadığını anlıyorum
Bende Annem gibi,gizli gizli ağlıyorum,ve beni kimse anlamıyor
Allahtan dileğim odurki,Annem için,hayr kapısı kapanmasın inşallah
Sadece,fatiha ve yasin okuyan değil,hayırlı işler yapanlard an olalım
Ben Annem için yazıyorum,okuyanlar,Annem içinde dua ederler İnşallah
Yalan dünya ve imtihan herşey biliyorum,Allaha isyan etmiyorum
ANNEM BENİM SIĞINAĞIMDI
FORUM HAYALBAHÇESİ İSTANBUL
ISLAMGREE N34 NEW WORLD
|
